< ត្រឡប់ទៅធនធានទាំងអស់
ល្បែងវិញ្ញាណពិសេស
ល្បែង វិញ្ញាណពិសេស
វិទ្យសាស្រ្ត (ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ) ៖ លក្ខណៈរូបធាតុ
៖ អំពីរាងកាយផ្ទាល់ខ្លួន
គោលបំណង ៖
វិទ្យសាស្រ្ត ៖ញែកបានពីភាពខុសគ្នារវាងវត្ថុធាតុដើមនៃសម្ភារដោយប្រើបញ្ញាតិ្ត៖ រឹង ទន់ គ្រើម រលោង សើមស្ងួត និងត្រជាក់ និងក្ដៅជាដើម…។
៖បង្ហាញពីមុខងាររបស់រាងកាយមនុស្សដូចជាភ្នែកសម្រាប់មើល ត្រចៀកសម្រាប់ស្តាប់ មាត់សម្រាប់និយាយ
និងញុាំបាយ ច្រមុះសម្រាប់ហិតក្លិន ដៃសម្រាប់ធ្វើការងាជើងសម្រាប់ដើរ និងមុខងារផ្នែកផ្សេងទៀត។
កម្រិត ៖ ទាប មធ្យម និងខ្ពស់
រយៈពេល ៖ ៣០ នាទី
ឧបករណ៍ ៖ សន្លឹកកិច្ចការមាន២ប្រភេទ។ ប្រភេទទី១សន្លឹកកិច្ចការមួយមានបាតដៃ៦ ដែលអាចបោះពុម្ភបានជាទំហំ A3 ឬA4 ក៏បាន និងប្រភេទទី២ សន្លឹកកិច្ចការមួយមានបាតដៃតែមួយដែលមានម្រាមដៃធំជាទំហំ A4។
៖ សម្ភារមាន កាវស្អិត ស្កុត វត្ថុដែលមានសភាពគ្រើម រលោង រឹង ទន់ អង្កាញ់ សម្ភារទាំងនេះគឺល្មមសម្រាប់ប្រើជាមួយសន្លឹកកិច្ចការ។
កម្រិតសិក្សា ៖ ទាប មធ្យម និងខ្ពស់
ការរៀបចំ ៖ ត្រៀមសម្ភារដែលបានធ្វើមួយឈុតសម្រាប់បង្ហាញ និងពន្យល់ក្មេងមុន
ពេលលេងល្បែងសកម្មភាពនេះ។
របៀបធ្វើ៖
- បោះពុម្ភសន្លឹកកិច្ចការដែលបានទាញយកនោះ ពីគេហទំព័រដែលមាន២ប្រភេទ និងទំហំទៅតាមការចង់បានរបស់អ្នក ដោយអ្នកអាចបោះពុម្ភជាទំហំ A3 ឬ A4ក៏បាន។
- បិទសម្ភារដែលមានដូចរៀបរាប់លើសន្លឹកកិច្ចការរូបបាតដៃ៖ ក្រដាសគ្រើម ក្រដាសរលោង ដុំឈើ សំឡី សម្ភារទាំងនេះគឺល្មមអាចបិទលើសន្លឹកកិច្ចការរូបបាតដៃនីមួយៗបាន។
- ឧទហរណ៍. បាតដៃទី១បិទសំឡីដែលមានភាពទន់ បាតដៃទី២ បិទដុំឈើដែលមានសភាពរឹង បាតដៃទី៣ បិទក្រដាសរលោង និងបាតដៃទី៤ បិទក្រដាសដែលមានសភាពគ្រើម។
- ការបិទយើងអាចប្រើប្រាស់ជាមួយនឹងស្កុត ឬកាវស្អិតក៏បានដែរ។
សេក្ដីណែនាំ៖
- បង្ហាញក្មេងៗពីសន្លឹកកិច្ចការ និងសួរក្មេងៗថាតើអ្វីដែលអាចប្រើជំនួសចក្ខុវិញ្ញាណបាន?
ចាស ឬបាទគឺដៃ។ - ពិភាក្សាជាមួយក្មេងៗពីពាក្យ ទន់ រឹង រលោង និងគ្រើម អង្កាញ់ បន្ទាប់មកបង្ហាញក្មេងៗពីសន្លឹកកិច្ចការម្ដងទៀត និងពន្យល់ពីរបៀបធ្វើវាឱ្យបានច្បាស់លាស់។
- របៀបធ្វើវាគឺមាននៅខាងលើស្រាប់ អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចមើលបាន (ការរៀបចំ)
- ពន្យល់ក្មេងពីរបៀបលេងឱ្យបានច្បាស់
- ល្បែងនេះលេងតែម្នាក់ៗក៏បានដែរ ឬ១ក្រុម ៣ នាក់ក៏បានដែរ។
- សន្លឹកកិច្ចការ មាន២ប្រភេទ ១ប្រភេទគឺក្រដាសមួយមានបាតដៃ៦ ហើយទំហំមាន២ដែរ A3 និង A4។ ស្រឡាញ់មួយណា ជ្រើសរើសបោះពុម្ភមួយនោះណា។ ប្រភេទទី២គឺ ក្រដាស១ មានរូបបាតដៃ១ និងមាន២ទំហំដូចគ្នា។
- សម្រាប់ប្រភេទទី១ មានបាតដៃ៦ ១ ២ ៣ ៤ ៥ មានឈ្មោះ តែទី៦ អត់មានឈ្មោះទេ តែអ្នកអាចដាក់វត្ថុដែលសភាពបែបណាក៏បានដែរ។
- ចាប់ផ្ដើមហៅក្មេងម្នាក់ឡើងទៅខាងលើ
- បិទក្រដាសសន្លឹកកិច្ចការនៅលើក្ដារខៀន
- ឱ្យក្មេងនោះស្ទាបបាតដៃនីមួយៗបានធ្វើនៅលើសន្លឹកកិច្ចការនោះ ថា គាត់មានអារម្មណ៍បែបណា? នៅពេលដែលស្ទាបហើយ និងប្រាប់ទាំងអស់គ្នា ថាបាតដៃដែលគេបានស្ទាបហ្នឹងមានសភាពបែបណា? (ក្មេងម្នាក់ស្ទាបតែបាតដៃមួយបានហើយ)
- បន្ទាប់មកផ្លាស់ប្ដូរឱ្យក្មេងបន្ទាប់គ្នាម្ដង និងធ្វើដូចគ្នាបែបហ្នឹងទាំងអស់គ្នាទែម្ដង ប្រសិបបើមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់។
- ធ្វើបែបហ្នឹង ដើម្បីឱ្យក្មេងៗបានស្គាល់ថា ពួកគេអាចប្រើប្រាស់ញ្ញាណពិសេសរបស់ពួកគេ ជំនួសភ្នែកបាន។
ការប្រែប្រួល៖
- ការលេងល្បែងខាងលើ ខ្ញុំសរសេររបៀបលេងដោយប្រើសន្លឹកកិច្ចការដែលមានបាតដៃ៤។ តែបើអ្នកចង់ប្រើប្រាស់សន្លឹកកិច្ចការដែលមានបាតដៃមួយក៏បានដែរ ហើយវិធីសសាស្រ្តក្នុងការលេងក៏ដូចគ្នាដែរ។
- សម្រាប់ការធ្វើសន្លឹកកិច្ចការ ឬបិទ ក្រដាសគ្រើម ក្រដាសរលោង ដុំឈើ សំឡីទន់ អាចឱ្យក្មេងៗជាអ្នកបិទ និងធ្វើវាក៏បានដែរ អាស្រ័យទៅលើ ថាតើអ្នកមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេ?